در این مقاله به بررسی و معرفی انواع کوره های مورد استفاده در صنعت شیشه می پردازیم. با ما همراه باشید.
انواع کوره های مورد استفاده در صنعت شیشه عبارتند از:
1- کوره های پاتیلی :
برای تولید شیشه های خاص در تناژ کم مورد استفاده قرار می گیرند. در این کوره ها تعدادی پاتیل سرامیکی در محفظه درون کوره قرار گرفته و عامل گرم کردن کوره گازهای داغ یا المنت های برقی است.
2- کوره های روز کار ( Day Tank ) :
در جایی که مقدار شیشه مذاب بیش از ظرفیت یک پاتیل مورد نیاز باشد، از کوره های روزکار استفاده می شود. کوره های روزکار برای ساخت شیشه های رنگی یا سایر شیشه های بخصوصی که مقدار کمی از آنها مورد نیاز باشد بکار میروند. سطح ذوب این کوره ها به ندرت از 10 متر مربع تجاوز می کند. معمولا چون شیشه ها با دست برداشته می شود، تهیه دریچه تخلیه، حوزه عمل را برای طراحی محدود می کند. از آنجا که کوره های روزکار بطریقه نوبتی تا تخلیه نسبی مذاب در طول روزکار می کنند، نمی توان به آنها ماشین های کشش اتوماتیک متصل نمود که در این مورد از ماشین های نیمه اتوماتیک یا برداشت دستی استفاده می شود.
3- کوره های مداوم شعله مستقیم :
بعضی اوقات لازم است شیشه مذاب بطور مداوم از کوره کشیده شود. بنابراین مواد اولیه به طور یکنواخت به کوره تغذیه شده و شیشه به طور مداوم از کوره کشیده می شود. اغلب کوره هایی که برای شعله مستقیم طراحی شده اند، برای سوخت از هوای سرد استفاده می کنند، ولی در تعداد زیادی از این کوره ها، بجای یک مشعل از یک ردیف مشعل در طرفین کوره استفاده می شود.
4- کوره های ریکوپراتوری :
یک روش ساده انتقال حرارت و در عین حال مناسب برای کوره های شعله مستقیم، استفاده از سیستم ریکوپراتوری است. این سیستم در محل خروجی گازهای داغ حاصل از احتراق نصب می گردد. هوای احتراق پس از گرم شدن در اثر تبادل حرارت با گازهای خروجی از یک کانال عایق بندی شده به قسمت مشعل ها هدایت می شود. بنابراین با نصب یک ریکوپراتور فلزی یا سرامیکی می توان یک کوره تک مشعلی را به یک کوره ریکوپراتوری تبدیل کرد. مشعل ها را در این نوع کوره می توان در ابتدای کوره و یا در دیوارهای جانبی آن نصب نمود. یکی از مزایای کوره های ریکوپراتوری آن است که هوای احتراق آن گرچه در مقایسه با کوره های ریجنراتوری دارای دمای متوسط پائین تری است لیکن به صورت مداوم و یکنواخت در کوره دمیده می شود. در این کوره ها هوای سوخت توسط گازهای داغ خروجی بین 400 تا 700 درجه سانتیگراد گرم می شود.
5- کوره های ریجنراتوری :
شعله های نعل اسبی حاصل از کوره های ریکوپراتوری، توزیع درجه حرارت ناهنجاری را در کوره ایجاد می کند. روشی برای فائق آمدن بر این مشکل، تغییر مسیر شعله در فواصل زمانی معین است. این مسئله اساس پیدایش کوره های ریجنراتوری است. ایجاد حرارت از شعله نفت یا گاز توزیع درجه حرارت معقولی در این کوره ها ایجاد می کند. برای تنظیم سوخت ورودی و کنترل بیشتر روی توزیع مناسب دما در طول کوره بهترین راه حل آن است که در دیوارهای جانبی و در طول کوره مشعل هایی نصب شود. کوره های ریجنراتوری به صورت سیکلی کار می کنند. متداول ترین زمان تغییر سیکل احتراق در دو سمت کوره 20 دقیقه است. در کوره های ریجنراتوری شعله از پهلو با توجه به سطح ذوب و تناژ مذاب تولیدی از 3 تا 8 پورت استفاده می شود. در این کوره ها، هوای احتراق با توجه به طراحی و نوع آجرهای مصرفی در ریجنراتور ها 1200 تا 1350 درجه سانتیگراد گرم می شود.