آیا درب و پنجره های  UPVC تغییر رنگ می دهند؟

چه پروفیل های یوپی وی سی در ایران کارآمد هستند؟

همانطور که می دانید یکی از اشعه هایی که توسط خورشید ساطع میشود اشعه فرابنفش یا UV است. مقدار زیادی از این اشعه هنگام طی مسافت خورشید تا زمین و همچنین موقع ورود به جو زمین کاهش پیدا می کند اما هستند مناطقی که به دلایل شرایط جوی یا جغرافیایی مورد تابش مقدار اشعه بیشتری قرار میگیرند.
شدت اشعه ی فرابنفش تابشی را با اعداد 0 تا 11 نشان میدهند که تا عدد 3 مقدار کم لحاظ می شود و بعد از آن به مرور وارد محدوده ی خطرناک می شود. طبق بررسی ها و گزارشات سازمان های بین المللی شدت اشعه در ایران بین 5 تا 10 قرار دارد. این مقدار از شمال ایران به سمت جنوب سیر صعودی دارد.

تغییر رنگ پروفیل UPVC در اثر تابش نور خورشید

یکی از عوامل موثر در ارزیابی فنی و شیمیایی کیفیت در و پنجره یو پی ‌‌وی ‌سی، واکنش پروفیل در برابر نور و تابش خورشید است. معمولا یکی از ایراد های وارد بر در و پنجره های یوپی ‌وی ‌سی تغییر رنگ احتمالی پروفیل در برابر نور و تابش خورشید است.برای جلوگیری از این تغییر رنگ وتخریب پروفیل استفاده از رنگ دانه های مناسب و مواد آنتی UV ها بسیار ضروری است . مهمترین پیگمنت برای این هدف ، تیتانیوم دی ‌اکساید است که میزان مصرف و نوع مصرفی آن در تغییر یا پایداری رنگ پروفیل‌های uPVC نقش اساسی دارد. اطلاعات و مطالعات نهادهای بین المللی نشان میدهد که ایران از نظر تابش مستقیم نور خورشید و اثرگذاری آن بر کیفیت محصولات شیمیایی جزو کشورهای خطرناک و دارای شرایط سخت محسوب می ‌شود و احتمال تغییر رنگ پروفیل‌های uPVC در ایران بیش از دیگر کشورها ارزیابی شده است.

بر خلاف تصور عموم که میزان تغییر رنگ در پروفیل های یو پی وی سی را وابسته به دمای محیطی مناطق مختلف می دانند دمای هوا در حدود شرایط آب و هوایی قابل سکونت، تاثیری روی تغییر رنگ پروفیل ندارد بلکه میزان و نحوه تابش نور خورشید تاثیرگذار می باشد. بر این اساس شهرهایی مانند شیراز جزو مناطق خطرناک از لحاظ تغییر رنگ پروفیل یو پی وی سی قرار می گیرند. حتی شهرهای مانند تبریز و ارومیه که در مناطق سردسیر میباشند به علت ارتفاع بالا از سطح دریا شرایط سختی برای استفاده از پروفیل یو پی وی سی دارند. با توجه به شرایط اقلیمی در نظر گرفته شده برای ایران در استاندارد ملی، مناطق با شرایط اقلیمی سخت (.(severeتولید پروفیل یو پی وی سی نیازمند ایجاد شرایط تولید با مواد اولیه و فرمولاسیون مطابق با این شرایط محیطی میباشد. پروفیل های تولیدی در کشورهای اروپایی با توجه به محیط و شرایط تابشی نور خورشید در رده مناطق با اقلیم معتدل (moderate) قرار میگیرند. که برای استفاده در ایران مناسب نیست. با این توضیح که بازه تغییر رنگ پروفیل بین 6 ماه تا 3 سال خواهد بود. البته تغییر رنگ جزیی حدود 10 درصد پروفیل‌ های uPVC طبیعی است.

پایدار کننده های UV:

جذب پرتوهایUV باعث تخریب پلیمرها می شود میزان انرژی این فوتون ها (400-290 نانومتر) در حدی است که بتوانند پیوندها را در پلیمر بشکند.برای جلوگیری از این تخریب از پایدار کننده های مناسب استفاده میشود. پایدارکننده ها از طریق چند مکانسیم مختلف می توانند این کار را انجام دهند. در مکانیسم اول پایدارکننده پرتو را جذب کرده و با انرژی کمتر پس می دهد. در روش دیگر فرونشاندن ماکروملکول برانگیخته شده به سطح انرژی بالاتر می باشد و انرژی به صورت گرما تلف می شود. پلیمرهای حفاظت نشده ممکن است در معرض پرتو، تغییر رنگ داده (زرد رنگ یا کدر شده) و نیز جلای خود را از دست بدهند، و یا حتی بعضی از خواص فیزیکی خود را مانند مقاومت ضربه ایی و استحکام کششی از دست بدهند.

دی اکسید تیتانیم:

دی اکسید تیتانیم به صورت طبیعی در سه فرم بلوری روتایل،آناتاز و برکیت وجود دارد که به صورت تجاری به دو روش کلراید و سولفات تولید میشوند. هیچ رنگدانه ایی به سفیدکنندگی، پراکندگی نوری و پنهان گری تیتان نیست.تیتانیوم به عنوان جاذب نور فرا بنفش از تخریب ماده توسط تابش اشعه UVمحافظت می نماید. اما به دلیل فعالیت فوتو شیمیایی، توانایی آن برای جذب تابش و فعال گشتن شیمیایی، تیتان می تواند تحت شرایط معین ماده پلاستیکی را تجزیه نماید. بنابر این از پوشش های سطحی برای جلوگیری از عمل کاتالیزوری تیتان استفاده میشود.فعالیت فوتوشیمیایی(کاتالیزوری ) رنگدانه آناتاز به میزان قابل توجهی بیشتر از روتایل است. متاسفانه برخی تولید کنندگان با استفاده از دی اکسید تیتانیوم در فرم آناتاز که هزینه کمتری دارد درصدد کاهش هزینه تولید میباشند که باعث افت کیفیت و کاهش مقاومت محصول در برابرتغییر رنگ میشود. در نتیجه تیتان روتایل به علت فعالیت فوتوشیمیایی کمتر، همچنین ضریب شکست بالاتر انتخاب بهتری برای محصولات پلاستیکی مورد مصرف در محیط بیرون است.